Na het goede en toch wel enigszins verrassende resultaat vorige week bij Geldrop zouden de Tivolianen vandaag wederom voor een stuntje moeten zorgen om de punten in Stratum te houden. De opponent was namelijk De Valk, waar in de heenwedstrijd maar liefst 10-1 van verloren werd (weliswaar na een 0-1 voorsprong).De openingsfase was minder spectaculair dan in de eerste ontmoeting en het bleek dat beide teams meer aan elkaar gewaagd waren. De valken hadden wel het initiatief en dit resulteerde na tien minuten in de 0-1. Een verkeerde kopbal van Richard richting Bert werd door de spits onderschept en afgerond met een lobje. Dit leek het startsein voor De Valk om serieus aan te zetten en in deze fase oogden de Tivolianen ook wat ongeconcentreerd. Zo kwam het dat nog geen kwartier later een 0-3 stand op het bord stond. Na achttien minuten werd een voorzet door een Valk vakkundig achter Bert gekopt: 0-2. En vijf minuten later liet Ferry zijn man lopen en hij was het eindstation van een goed lopende aanval: 0-3. Nadat de Tivolianen bekomen waren van deze treffers begonnen zij zich langzaam te herpakken. Op slag van rust stonden Mike, Hakan en Arno aan de basis van de 1-3. Met de mooiste aanval van de wedstrijd werd heel de Valkse verdediging kapot gespeeld en kon Arno uiteindelijk simpel afronden.Geïnspireerd door het doelpunt vlak voor rust kwamen de Tivolianen als herboren uit de kleedkamer. En binnen tien minuten was de stand dan ook weer gelijk. Na drie minuten nam Hakan het doel onder vuur, de keeper ging niet vrijuit en dook over de bal en Hakan’s tiende treffer van het seizoen was een feit: 2-3. Even later maakte hij ook de gelijkmaker. Een lange bal van Frans zette Hakan oog in oog met de doelman en met een behendig lobje werd deze kansloos gelaten. De Tivolianen gingen nadrukkelijker op zoek naar de overwinning, maar hierdoor gaven zij achterin ook de nodige ruimte weg. Voorin werden de kansen door de Tivolianen niet benut en een kwartier voor tijd kregen zij de deksel op hun neus. Een snelle counter bracht de stand op 3-4. Bert kon nog wel zijn vingertoppen tegen de bal krijgen, maar het schot was te hard om het te keren. De Tivolianen gingen over tot een waar slotoffensief. Maar het leek wel alsof de bal er niet in mocht en dus eindigde de wedstrijd in 3-4.Waar menigeen vooraf vreesde voor een monsterscore is het resultaat wat dat betreft meegevallen. De Tivolianen boden de Valken goed partij en hadden eigenlijk wel recht op meer dan nul punten. Gezien het spel van de laatste weken zouden de veteranen ook Waalre weerstand kunnen bieden en misschien wel weer kunnen stunten.De webryder,Marc van Hout